پایدار می مانیم...!

اخلاق این است..هدف این است..ارزش این است..ما مامور به انجام تکلیفیم نه انتخاب نتیجه.و تا ابد بر اصولمان پایدار خواهیم ماند..

اباالفضلی باش...

میان شاه و گدا رفاقتی افتاد و این گدا تا آستان شاه رفت و بوسه بر درگاهش زد. چه حلاوتی داشت گره زدن دل به شبکه های ضریحت، مولای مهربانی، مولای عشق آسمان ابری چشمانم دوباره باریدن گرفته است تنها تو را می پرستم معبود آسمانی ام یا رب الحسین علیه السلام در این فراق عظیم بر صبرم بیافزای که ان الله مع الصابرین ..... حسین جان! ای افلاکی خاک نشین دل به زلفت سپردم و رفتم. بگو، بگو چه توانم کرد با این دل جا مانده در کنار ضریحت؟ من اینجا چه می کنم ؟ من اهل تو بودم! به کجا تبعیدم کردی؟ آه ای تهران، تهران کاش هرگز به تو باز نمی گشتم هرگز

ای کاش...

کاش روزی بنویسند به بقیع،یک فراخوان کمک،طرح احداث ضریح/                             کاش روزی بنویسند به بقیع ،کارگران مشغولند،کار احداث ضریح/ کاش روزی بنویسند به بقیع،چند روز مانده به اتمام ضریح/                           کاش روزی بنویسند به بقیع،مهدی فاطمه آید،به تماشای ضریح/کاش روزی بنویسند به بقیع،عید امسال،نماز صحن عتیق/                   کاش روزی بنویسند به بقیع فلش راهنما،مرقد زهرای شفیع/  به یقین یوسف ما آمدنی است.......  اللهم عجل لولیک الفرج بحق فاطمه الزهرا....

بگو امان از دل بی بی...

هروقت سیلی خوردی ، بگو:یازهرا هروقت دستت روبستند، بگو:یاعلی هروقت بی یاورشدی، بگو:یاحسن هروقت آب خوردی، بگو:یاحسین هروقت شرمنده شدی بگو:یااباالفضل اما اگرتشنه شدی،آب نخوردی،بی یاورشدی، دستت رو بستند،سیلی خوردی،شرمنده شدی بگو:"امان ازدل زینب"

شماحماسه سرودید وما...

در ره منزل لیلی...که خطرهاست در آن/شرط اول قدم اینست که مجنون باشی...

امان از وقتی که یک دل بگیرد و تنگ شود ...

اجازه گرفته بود از خدا برای زیارت حسین حورالعین در آغوشش گرفتگفت یادت نرود سوغاتی...فرشته گفت سوغات؟گفت: آری!تسبیحی از تربت حسین...دیروز قبله بیت المقدس،امروز کعبهفردا جانمازت سوی کربلاست...

یادش بخیر...

یادش بخیر پارسال چنین موقعی تو راه کربلا بودیم,هیچکس دل تو دلش نبود!!!همه منتطر دیدن حرم ارباب بی کفنمون بودن!!!یادش بخیر...

عباس علمدار حسین

چند دقیقه ای ست که، نفس ها درسینه ها حبس شده. ثانیه ها مانند روزها و دقیقه ها مانند ماه ها می گذرد. بغض ها از شدت ترس جرئت ترکیدن هم دیگر ندارند! رنگ های صورت های بی رمق و خسته پریده و بدن ها به شدت می لرزد، در آن گرمای شدید سرمای عجیبی وجودمان را فرا گرفته، لب ها ی خشکیده و ترک برداشته مشغول راز و نیاز با محبوب است. چرا که الا بذکر الله تطمئن القلوب... چرا دیگر صدای لا حول ولا قوه الا بالله اش نمی آید؟ چرا دیگر صدای تکبیر و شمشیرش که از جهتی ما را آرام می کرد دیگر آراممان نمی کند؟ چرا دیگر صدای سم اسبانش که دور تا دور ما می چرخید را حس نمی کنیم؟ نه! نه! پناه می برم از این که... صدای اسب اوست. آری صدا، صدای آشنای ذوالجناح است. «... واسرع فرسک شاردا الی خیامک قاصدا محمحما باکیا فلما راین النساء جوادک مخزیا و نظرن سرجک علیه ملویا، برزن من الخدور ناشرات الشعور علی الخدود لاطمات الوجوه سافرات، وبالعویل داعیات و بعد العز مذللات، و الی مصرعک مبادرات...»"برای دیدن ادامه متن به ادامه مطلب مراجعه کنید"

چند قدم تا عاشقی...

گفتم مرو ز داغ تو قلبم شود کباب گفتم مرو خانه ی عمرم شود خراب دیگر پس از تو هم قدم غصه ها شدم آری اسیر قافله ای بی حیا شدم بارفتنت به غصه نشاندی دل مرا سوزانده ای در غم خود حاصل مرا حالا بیا ببین که مویم شده سپید حالا بیا ببین مرا قامتم خمید...

روز آزادی...

وقتی به خوبیها و مهربانی های تو می نگرم وقتی که بدیها و اشتباهات خود را مشاهده می کنم وقتی که رحمت و بخشش بی منتهایت مرا نشانه میرود بار شرمندگی گناهانم بیشتر از پیش بر دوشم سنگینی می کند خدایا هر چه می دهی رحمت است و هر چه نمی دهی مصلحت