یا زینب...

پرچمــــــــــ حضرت عباســـــــ (علیه السلام) که در رأســــــــ گنبدتـــــــ جای گرفتــــــــ .... دلـمـــــــ آرام گرفتــــــــ..... لبیکــــــــــ یا حضرت-زینبــــــــــــ (سلام الله علیها)....

رحم الله عمی العباس...

حتما. . . "تا دست راستش را جلوتر برد تازه یادش افتاد ... بغضش گرفت و اشکش جاری شد .. لبخند آقا را میدید و زیر لب میگفت: "رحم الله عمی العباس !"

شکر خدا

شکر خدا که نام علی در اذان ماست  ما شیعه ایم و عشق علی هم از آن ماست

ای کاش...

عید همه مبارک

قدر بشناسید مستان آخرین پیمانه را/ ساقی امشب می کند تعطیل این میخانه را/ گوبه مهمانان که مهمانی به پایانش رسید/ خورده یا ناخورده باید ترک کرد میخانه را/ ::. عید فطر برهمگان مبارک .::

صدای حق افتتاح شد….

سایت صدای حق  بازدید شما را به فال نیک پنداشته و برای شما در هر کجای این گیتی که هستید آرزوی ساعاتی سرشار از نیکی و نیکینامی می کند اما با شما هموطنان نوع دوست سخنی دیگر داریم : در گذر این ثانیه ها به یاد آنان که هفت سین زندگیشان حتی سیبی برای سرخی ندارد و سبزه ای برای سبزی و جیبشان از سکه های طراوت تهی است باشیم. به یاد آنها که جانشان را برای وطن و هموطن که من و تو هستیم خالصانه فدا کردند ، به یاد آنها که فریادشان برای آزادی و عدالت در تنگناهای خفقان در گلو شکست ، به یاد آنها که دور از یار و دیار به خلوت خود چون شمع می سوزند و می سازند باشیم. بهار می رسد، دلتان خوش ، کامتان شیرین ،روزگارتان سبز ، به یاد دلهای دردمند نیز باشید. با ما همراه باشید با: طراحی,آموزش,عکس های مذهبی,مطالب مذهبی,احکام,شعر هایی در وصف اهل بیت (ع) امیدواریم که مثمر ثمر باشیم…… یا حق

فقط نظر...

نظر یادتـــــون نره

پنجره فولاد عباس (ع)رو عشقه...

روزهای رمضان زیر آفتاب، زیر بار چتر تشنگی لحظاتی لب هایمان به یاد تو افتاد، ذکر یا حسین گرفت و علم تشنگی را بلند و علم سقایی چون عباس علیه السلام را طلب کرد. زمان تنهایی با تو بود، زمان توسل... زمانی که ما به تو توسل کنیم و تبسمی بر لب خشکیده ات بنشانیم و جانت را به لبخندی مهمان کنیم.  لبخندی که از سر تقوای لب هایمان بر لبت می نشیند و دلت را غرق در سرور و خوشحالی می کند و جگر درد کشیده به خون نشسته ات را با رضایت می شوید. لبخندت آقا، ابرهای مهربانی را برفراز آسمان دلمان به تلاطم می کشاند و باران همچون چشم های خودمان بر سرای وجودمان می بارد... همان چشم هایی را می گویم که خورشید  محبتت را بر آن تاباندی و باران اخلاص را در آن به تماشا نشستی... روزه با یادت گره می خورد. خستگی، گرسنگی، تشنگی همگی یک­ صدا نام تو را فریاد می زند و حضور تو را تمنا می کند. در اوج روزه هنگام خواندن اوج روضه توست. زمانی که از اوج  غمت، از انتهای دغدغه ات بخوانیم، از علی اصغرت، از لعل لب به خشکی نشسته اش که آب را بی تاب و بی قرار خود کرده بود. این آب بود که به لبان علی مشتاق بود. و از آب، لبان علی را دریغ کردند... و به جای آن تیر سه شعبه را در خون علی غوطه ور ساختند... زمانی که وجودمان در اوج روزه سخت تشنه شد به یاد یک شش ماهه می افتیم که جگرش از تشنگی سوخت و تیری از خون گلویش سیراب شد...