بی بی بی حرم

بیت النور...

تا چشم کار می کند اینجا کرامت است // اینجا شفیعه هست پس این جا قیامت است//ما اشک می شویم که بارانمان کنی// ما درد میشویم که درمانمان کنی //مارا غریب و بی کس و بی خانمان کنی //تا شب نشین صحن شبستانمان کنی//

چه می کند عباس...

آبروی آبپیش پای تو ریختوقتی تشنهدست و پا می‌زدی ... بی دست که افتادی،دست حسین به کمر رفت،دست زینب بر سر ... مشت‌ت باز شدو آب روی آب ریخت.از آن روزدریاهااموّاجند عباس (س) که  می فهمد این رابطه عاشقانه را من با واسطه تو حسین (ع) را شناختم  کسی که عباس (س) به او بگوید : سیدی ...  با اینهمه ... باز هم چشم امیدم به دستهای با وفای توستکه دستم را بگیرد و به مولایم برساند  می دانی ...  تو خوب می دانی قصه مسافر و تشنگی و تنهایی و اسیری و پای برهنه در راه را ...

بگو امان از دل بی بی...

هروقت سیلی خوردی ، بگو:یازهرا هروقت دستت روبستند، بگو:یاعلی هروقت بی یاورشدی، بگو:یاحسن هروقت آب خوردی، بگو:یاحسین هروقت شرمنده شدی بگو:یااباالفضل اما اگرتشنه شدی،آب نخوردی،بی یاورشدی، دستت رو بستند،سیلی خوردی،شرمنده شدی بگو:"امان ازدل زینب"

اطلاعیه مراسم فاطمیه دوم (پست ثابت)

" برای دیدن اطلاعیه این مراسم بر روی تصویر بالا کلیک کنید "

علمدارتم...

شماحماسه سرودید وما...

در ره منزل لیلی...که خطرهاست در آن/شرط اول قدم اینست که مجنون باشی...

فقط کمی...

می آید عبور کند . . . نمیتواند... باز برمیگردد و نگاه میکند.. تاریخ هنوز روی یک صحنه خیره مانده است. . . هرچه معادلاتش را کنار هم میگذارد جواب مساله را نمیفهمد. . . هنوز ذهن تاریخ را مشغول کرده آبی . . . که ســــــرد..... از دور به عطش لب های عباس(س) سلام داد و از لابه لای انگشتانش گذشت ...ودر شرمساری فرات گم شد.... تمام مردان که رفته باشند.... وقتی تنها محـــــــــــــرم زینب(س)حســـــــیــــن (ع) باشـــد و عــــــباس(ع). . . وقتی که فقط پرچمدار و علمدار از تمام سپاه مانده باشد... وقتی فقط یک عباس(ع) از بنی هاشم مانده باشد.... وقتی که فقط یک "عمو" برای بچه ها مانده باشد . . . وقتی فقط همین یک باقیمانده . . . وقتی این تنها "امید"...وقتی علمدار و پرچمدار سپاه . . .طلب اذن کند... حــــــــــســـــــــــیــــن (ع) هم که باشــــد . . . هزار و هزار و هزار داغ هم که دیده باشد . . . با تمام صبرش... فَبَکی الحُسَین بُکاءً شَدیدا نگاهش با نگاه عباس(ع)یکی میشود: یا أخی أنتَ صاحِبُ لِوایی...یَعولُ جَمعُنا إلی الشِّطاط، عِمارَتُنا تَنبَعُ إلَی الخَراب برادرم......تو ستون خیمه ها ی منی . . . اگر بروی . . . خیمه ها. . . کودک به کودک....زجه به زجه..ناله به ناله . . . میان کلام ابا عبدالله پیچید.....بوی تشنگی. . . نوای العطش . . .هرم بی طاقتی . . . فَطلُب لَهؤلاءِ الأطفال قَلیلاً مِنَ الماء فقط کمی ....آبــــــــــ . . .فقط کمی . .

شهر بلا...

زمانی که کاروان سید الشهدا (ع)، به صحرای کربلا رسید، اسب آن حضرت حرکت نکرد. امام(ع) پرسیدند:"نام این زمین چیست؟"گفتند: «غاضریه».نام دیگرش را پرسیدند...گفتند:«شاطی الفرات».فرمودند: اسم دیگری هم دارد؟گفتند:«کربلا» هم می‌گویند...در این هنگام حضرت آهی از دل کشیدند و گریه شدیدی کردند و فرمودند:"به خدا قسم زمین کربلا همین است. به خدا اینجا مردان ما را می‌کشند، بخدا قسم اینجا زنان و کودکان ما را به اسیری می‌برند، به خدا قسم اینجا پرده حرمت ما دریده می‌شود. ای جوانمردان، فرود آیید که محل قبرهای ما اینجاست..." پ.ن :  1. روضه دیشب تو     هیئت محبان الحسین عشاق العباس  2 .شهر بلا ای دل ای دل ای دل            کرببلا ای دل ای دل ای دل

امان از وقتی که یک دل بگیرد و تنگ شود ...

اجازه گرفته بود از خدا برای زیارت حسین حورالعین در آغوشش گرفتگفت یادت نرود سوغاتی...فرشته گفت سوغات؟گفت: آری!تسبیحی از تربت حسین...دیروز قبله بیت المقدس،امروز کعبهفردا جانمازت سوی کربلاست...