طفلان حضرت زینب کبری سلام الله علیها

تا صوت قرآن از لب آنها می آیدکفر تمام نیزه ها بالا می آیددجال های کوفه درحال فرارنددارد سپاه زینب کبری می آید ." متن شعر در ادامه مطلب "

برای قمر عشیره...

رساندن اب مشک میخواهد رساندن مشک  دست رساندن دست عباس انتخاب ساده ای بود یک تیر و سه نشان: مشک! تا از حسین دست بکشددستانش را بریدند…می دانستند دلش لبریز از عشق حسین استهدف تیرها کردند قلبش راگفتند در سرش هوای حسین استچه کنیم؟اینجا پای عمود آهن به میان آمد. پ ن : 1 . کربلا نرفته بود.می گفت هنوز وقت هست ... امروز خیره  مانده ام به عکس مزارش کربلا نرفته،رفت

اندکی تند قدم بردارید ...

ای نفس ها به فدای کف نعلین شما ، اندکی تند قدم بردارید ... تمام اللهم عجل لولیک الفرج هایم را پس می گیرم!همیشگی نیستم پای رکابتهنوز وقتی حال دارم فقط هستم!!اللهم عجل لولیک الفرج و النصر وجعلنا من اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه

کاش...

روی فرش دل من جوهری از عشق تو ریخت آمدم پاک کنم عشق تو را بدتر شدکاش دل رامثل این  قفل هابه پنجره فولادتمی بستیم!+اللهم عجل لولیک الفرج بحق مولانا علی ابن موسی الرضا (ع)

قنداقه ی شیرخواره...

حسین روی دست گرفته استقطره قطره می چکد...گمان کرده اند مشک آب است...حرمله حل مسئله می کند...بعد از پرتاب تیر،  باخنده  می گوید..."نترسید، قنداقه ی شیرخواره بود...

امام علی

کبوتر حرم...

پر از سوال بودممی دانستم حضوری نمی توانمدست به قلم شدم،همه را نوشتمبه سمت خانه اش حرکت کردمترافیک از چند خیابان انطرف ترازدحام جمعیت و مشتاقانشنا امید کناری نشستم که ناگهانکسی صدایم زدو نامه ای به دستم دادباتعجب باز کردمخدای منجواب تمام سوالاتم بودپایین نامه مهرش را زده بود علی بن موسی الرضا!

خودتون قضاوت کنید

منتظر واقعیبه ادامه مطلب هم رجوع کنید

کاریکاتور

کاریکاتور های یک انگلیسی در باره اسلام متهم است … زنده یا مرده، احتیاط کنید بسیار خطرناک است.

نیایش

خدایا...پروردگارا...کمکم کن که بتوانم پنچره ی دلم را رو به حقیقت بگشایم... خدایا...یاریم کن که مرغ خسته دلم را که دیری است دراین قفس زندانی است، در آسمان آبی عشق تو پرواز دهم خدایا..پروردگارا...یاریم کن که شوق پرواز را همیشه در خود زنده نگه دارم  خدایا،شرمنده ام از زیادی گناهانی که انجام داده ام ،شرمنده ام خدایا از قدر نشناسی خودم ، از این که هر روز باعث ناراحتی تو می شوم شرمسارم خدایا چه بگویم از کدامین گناهم نزد تو طلب عفو کنم.خدایا به کدامین گناهاشک شرم ازدیده جاری سازم .هر وقت که خواستم زبان به حمد و ثنایت بگشایم اشک در دیدگانم جمع شد و بغض شرم و پشیمانی از گناهان دیگر مجال سخن گفتن نداد خدایا ،مرا از این منجلابی که در آن گرفتار شده ام نجاتم ده به این پرنده ی اسیر پروبالی ده تا خودش را از این قفس رهایی بخشد خدایا، مرا فرصتی ده تاپاک بودن راتجربه کنم وبتوانم حتی برای یک لحظهآنچه باشم که تو میخواهی خدایا، چگونه می توانم روی به سوی تو بیاورم و زبان به حمد و ثنایت بگشایمدرحالی که خود از کرده خویش آگاهم چگونه می توانم دوستار تو باشم درحالی که برعهد و پیمانی که با تو بستهام وفادار نبوده ام چگونه می توانم طلب عفو و بخشش کنم درحالی هنوز شعله های عصیان در درونم فروزان استبارلاها،چگونه می توانم روی به توبه آورم درحالی که اسیر هواهای نفسانی خویشم ... همیشه آرزویم این بوده است که حتی برای یک روزکه شده آنچه باشم که تومی خواهی وآنچه کنم که تو می پسندیولی افسوس این نفس سرکش تا کنون مجال برآورده شدن این آرزو ر ابه من نداده است بارلاها، می ترسم، ازخویش وازاین سرنوشتی درانتظارمن استمی ترسم از این بیابان و شوره زاری که در پیش روی من است می ترسم که مرگ به سراغم بیاید آرزوی رسیدن به تو را این بار او از من بستاند پس ای پروردگار بی همتا به لطف وکرمخویش مرا از مرداب رهایی ده وتوانی ده خویشتن را از هرچه بدی است پاک کن