هوائیم، هوائیم، دوباره کربلاییم.

و احساس کبوتر بودنم را تازه فهمیدم و بستم رشته پرواز خود را با هزاران زائر دیگر به قفل پنجره فولاد آقاهر چه محکم تر و گفتم ای کران تا بیکران صحن و رواقت زائرم کردی و غم ها را زدودی از وجودم