شب دوم هم گذشت...
سه شنبه, ۲۴ مرداد ۱۳۹۱، ۱۱:۴۰ ق.ظ
اَلسَّلامُ
عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ
اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ و َابْنَ خِیَرَتِهِ
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ و َابْنَ سَیِّدِ
الْوَصِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساَّءِ
الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثارِهِ وَ
الْوِتْرَ الْمَوْتُور اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتى
حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ
زمانی که کاروان سید الشهدا (ع)، به صحرای کربلا رسید، اسب آن حضرت حرکت نکرد. امام(ع) پرسیدند:"نام این زمین چیست؟"گفتند: «غاضریه».نام دیگرش را پرسیدند...گفتند:«شاطی الفرات».فرمودند: اسم دیگری هم دارد؟گفتند:«کربلا» هم میگویند...در این هنگام حضرت آهی از دل کشیدند و گریه شدیدی کردند و فرمودند:"به خدا قسم زمین کربلا
همین است. به خدا اینجا مردان ما را میکشند، بخدا قسم اینجا زنان و
کودکان ما را به اسیری میبرند، به خدا قسم اینجا پرده حرمت ما دریده
میشود. ای جوانمردان، فرود آیید که محل قبرهای ما اینجاست..."
پ.ن :
1. روضه دیشب تو هیئت محبان الحسین عشاق العباس
2 .شهر بلا ای دل ای دل ای دل کرببلا ای دل ای دل ای دل
۹۱/۰۵/۲۴