خدا کند که بیایم دوباره پا بوست.

چه سایه سار پر از لطف و رحمتی داری! به جمع سایه نشینان عنایتی داری غبار تربت تو با دم مسیح یکی ست عجب دوای عجیبی چه تربتی داری! برای مشاهده به ائامه مطلب بروید.

یا عباس.

این روزها عجیب بعد از افطار آب که می نوشم دستانم می لرزند ....................... پ ن : به فدای دستان با وفایت عمو ....

غلامی سلطان

نامم به جز فدائی جانان نبوده است شُغلم به جز غلامی سلطان نبوده است هر آنچه کرده ام ز خطایا و جُرم ها از چشم راز دار تو پنهان نبوده است

طفلان حضرت زینب کبری سلام الله علیها

تا صوت قرآن از لب آنها می آیدکفر تمام نیزه ها بالا می آیددجال های کوفه درحال فرارنددارد سپاه زینب کبری می آید ." متن شعر در ادامه مطلب "

برای قمر عشیره...

رساندن اب مشک میخواهد رساندن مشک  دست رساندن دست عباس انتخاب ساده ای بود یک تیر و سه نشان: مشک! تا از حسین دست بکشددستانش را بریدند…می دانستند دلش لبریز از عشق حسین استهدف تیرها کردند قلبش راگفتند در سرش هوای حسین استچه کنیم؟اینجا پای عمود آهن به میان آمد. پ ن : 1 . کربلا نرفته بود.می گفت هنوز وقت هست ... امروز خیره  مانده ام به عکس مزارش کربلا نرفته،رفت

اندکی تند قدم بردارید ...

ای نفس ها به فدای کف نعلین شما ، اندکی تند قدم بردارید ... تمام اللهم عجل لولیک الفرج هایم را پس می گیرم!همیشگی نیستم پای رکابتهنوز وقتی حال دارم فقط هستم!!اللهم عجل لولیک الفرج و النصر وجعلنا من اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه

کاش...

روی فرش دل من جوهری از عشق تو ریخت آمدم پاک کنم عشق تو را بدتر شدکاش دل رامثل این  قفل هابه پنجره فولادتمی بستیم!+اللهم عجل لولیک الفرج بحق مولانا علی ابن موسی الرضا (ع)

قنداقه ی شیرخواره...

حسین روی دست گرفته استقطره قطره می چکد...گمان کرده اند مشک آب است...حرمله حل مسئله می کند...بعد از پرتاب تیر،  باخنده  می گوید..."نترسید، قنداقه ی شیرخواره بود...

امام علی