شهدا...

مادر شهید علیرضا اصفهانی احمدآبادی: «یکی از شب‌های ماه مبارک رمضان،   علیرضا به منزل آمد و از من پرسید: مادر افطاری چه داریم؟ گفتم: برنج و خورشت بادمجان!     پرسید: چه مقدار سهم من است؟ با خنده به او گفتم: هرقدر که بتوانی بخوری!   اصلا همه غذاها مال تو! و پرسیدم: حالا منظورت از این حرف چیست؟   خندید و گفت: شوخی کردم! به او گفتم: تو هیچ وقت از این شوخی‌ها نکرده‌ای؛   بگو منظورت چه بود؟   تسلیم شد و گفت: می‌خواهم سهم افطارم را برای کسی ببرم. غذا را آماده کردم.   با خوشحالی آن را برد و شب دیر وقت به خانه آمد.   بعد معلوم شد خادم مسجد محل آن شب افطاری نداشته     و او عمدن دیر به منزل آمده بود که از سهمیه دیگران استفاده نکند...»