بس کن رباب حرمله بیدار می شود...

نیزه داشت خم می شدمی شکست از غم ...سر شش ماهه ای بر فرازش بود.بس کن رباب نیمه ای از شب گذشته استدیگر بخواب نیمه ای از شب گذشته استکم خیره شو به نیزه ، علی را نشان ندهگهواره نیست دست خودت را تکان نده.." متن شعر در ادامه مطلب "یا خَیْرَ مَن سُئِلَ وَ یا اَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَگوینـــد بـــه کـــربـــلـا مَـــرویـــد از پـــی شـــفاهـــر آن کـــه رفتـــه استــــ بـــه یـــقین مـــبتلـا تـــر استــــ ...

سلام علی قلب زینب صبور...

زینت دوش نبی در حرم یاری نداشت هیچ سرداری نداشت روز روشن پیش چشمش تیره بود تکیه زد بر نیزه ی غربت ، به میدان خیره بود زیر لب می گفت : یارب ، باغ من پامال شد ! اصغرم بی حال شد خیمه ها تنهاست ، بی یاور شدم اکبرم رفته علمداری ندارم در حرم بی کسم ! خالی شده دور و برم تشنگی ، آتش به جانم ریخته این کویر خشک با دریای خون آمیخته سوخته لعل لبم می روم ! می روم اما به فکر زینبم

برای او...

خون دل ها خورده است اما هنوز آن لبخند زیبا را به لب دارد می دانم که یک روز هم می رسد که از او بپرسند در این چند سال چه کشیده ای و پاسخ بدهد: " ما رایت الا جمیلا" چیزی جزء لطافت ندیدم ٬ چیزی جزء لطف و عنایت و زیبایی ندیدم ...

ما همه سرباز توایم...

خوشا به حال ما که عباس داریم.

از ماه پرسیدند: آیا زیباتر از روی تو، چهره ای را خدا آفریده؟چهره اش گلگون شد و گفت: آیا عباس ابن علی را دیده‌ای؟ از ادب پرسیدند: چگونه می‌توان تو را شناخت؟گفت: از او که خود را از او شناختم. از شجاعت پرسیدند: آیا تا به حال مغلوب شده‌ای؟به خاک افتاد و گفت: من که باشم که مغلوب یل ام البنین نباشم. از عشق پرسیدند: دل در گرو که داری؟سر به زیر انداخت و با خجالت گفت: او که عاشق ترین است… دیوانه عباسم. از بهشت پرسیدند: از خاک تو والاتر چیست؟گفت: آن خاکی که سرمه چشمم می‌کنم… خاک کربلا. از باران پرسیدند: تو لطافت و پاکی را از که داری؟گفت: از لب‌های خشکیده سقای کربلا. از غیرت پرسیدند: کمال تو چیست؟گفت: از آنکه لقب ابوفاضلم. از مهربانی پرسیدند: مهربان‌تر از تو کیست؟آهی کشید و گفت: ای کاش جای بچه‌های کاروان کربلا بودم و همراه عمو. از مردانگی پرسیدند: مردانگی را چه می‌دانی؟گفت: عباس بودن. از لبخند پرسیدند: زیباترین چیزی که دیدی چه بود؟گفت: آن لحظه که اربابم حسین(ع) با دیدن برادر مرا غرق شور و شعف کرد. و خوشا به حال ما که عباس(ع) داریم.

شب دوم هم گذشت...

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ و َابْنَ خِیَرَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ و َابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساَّءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُور اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ زمانی که کاروان سید الشهدا (ع)، به صحرای کربلا رسید، اسب آن حضرت حرکت نکرد. امام(ع) پرسیدند:"نام این زمین چیست؟"گفتند: «غاضریه».نام دیگرش را پرسیدند...گفتند:«شاطی الفرات».فرمودند: اسم دیگری هم دارد؟گفتند:«کربلا» هم می‌گویند...در این هنگام حضرت آهی از دل کشیدند و گریه شدیدی کردند و فرمودند:"به خدا قسم زمین کربلا همین است. به خدا اینجا مردان ما را می‌کشند، بخدا قسم اینجا زنان و کودکان ما را به اسیری می‌برند، به خدا قسم اینجا پرده حرمت ما دریده می‌شود. ای جوانمردان، فرود آیید که محل قبرهای ما اینجاست..." پ.ن :  1. روضه دیشب تو     هیئت محبان الحسین عشاق العباس  2 .شهر بلا ای دل ای دل ای دل            کرببلا ای دل ای دل ای دل

صحن انقلاب...

حاجت زیادی که نیست...یک جفت از کبوترهای صحنت...بوسیدنی است آقاکف پای کبوترانِ صحن انقلاب...

لوگو هیئت محبان الحسین عشاق العباس علیهماالسلام

با تشکر فراوان از سعید قربانی (پارسا) عزیز برای طراحی این لوگو

یا ساقی عطاشا کربلاء...

پایین قدمهای حسین جای کمی نیست...

پایین قدم های حسین جای کمی نیست جا دارد اگر غبطه خورد بر تو عمویت اینقدر مزن آب به سرخی لب خود حیف است که پیچیده شود اینهمه بویت حسین یک علی اکبر به خدا دادخدا هزاران علی اکبر در روضه ها به حسین داد. +